Czym jest nadzór autorski architekta?
Nadzór autorski architekta jest formą objęcia patronatem budowy przez autora projektu. Polega na weryfikowaniu zgodności wykonywanych prac budowlanych z dokumentacją i założeniami projektowymi.
Zgodnie z art. 20 ust. 1 Prawa budowlanego do podstawowych obowiązków projektanta należy m.in. sprawowanie nadzoru autorskiego na żądanie inwestora lub właściwego organu w zakresie stwierdzania w toku wykonywania robót budowlanych zgodności realizacji z projektem oraz uzgadniania możliwości wprowadzenia rozwiązań zamiennych w stosunku do przewidzianych w projekcie, zgłoszonych przez kierownika budowy lub inspektora nadzoru inwestorskiego.
Kiedy nadzór jest zasadny?
Zlecenie autorowi projektu sprawowanie nadzoru zawsze jest dobre dla realizacji. Rozmowy z kierownikiem budowy, wykonawcami budowlanymi umożliwia zweryfikowanie podejmowanych decyzji i pozwala zapobiegać popełnianiu błędów. Architekt zna swój projekt, dobrze wie, gdzie należy dołożyć jak największą ilość staranności i uchronić inwestora przed przykrościami.
Czy nadzór autorski może powodować oszczędności?
Nadzór jest głównym elementem ochrony inwestora przed błędami na etapie wykonawczym. Niewielkie koszty związane z nadzorem mogą zabezpieczyć inwestora w przyszłości. Koszt sprawowania nadzoru to około 0,5-1% inwestycji, co stanowi mały ułamek kosztów w stosunku do prac naprawczych i obsługi prawnej w sytuacji popełnienia błędu przez wykonawcę.
Formy nadzoru autorskiego
Nadzór można sprawować w różnych formach. Najprostszą jest wezwanie jednostkowe (na budowę, online, telefoniczne). Nadzór w takim przypadku dotyczy właściwego zagadnienia, które wskazuje inwestor lub kierownik budowy. Dobrym wariantem sprawowania nadzoru nad realizacją jest kontrola poszczególnych etapów realizacji. W takim przypadku architekt może podpowiedzieć prawnikowi na etapie sporządzania umowy z wykonawcą konkretne zapisy, wynikające ze specyfiki projektu, które będą bezpośrednio chronić inwestora.
Warto jeszcze dopowiedzieć o powierzeniu architektowi obowiązku bycia inwestorem zastępczym. Możliwość tego typu współpracy umożliwia rezygnacji z generalnego wykonawcy i oddanie architektowi kontroli nad zarządzaniem inwestycją (nie budową, nie mylić z obowiązkiem kierownika budowy). W takiej sytuacji architekt czuwa nad procesami, co pozwala zredukować zaangażowanie czasowe, które ciąży na inwestorze.
